Τι ισχύει για τα έγγραφα διαμονής του άρθρου 18 παρ. 4 της Συμφωνίας Αποχώρησης;

Σύμφωνα με την υπ’ αριθ. C (2020) 1114 της 21-02-2020 Εκτελεστική Απόφαση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, τα έγγραφα διαμονής, δυνάμει του άρθρου 18 παρ. 4, έχουν τον ενιαίο τύπο αδειών διαμονής για πολίτες τρίτων χωρών, που ορίζονται από τον Κανονισμό (Ε.Κ.) 1030/2002 και το παράρτημά του, όπως τροποποιήθηκε από τον Κανονισμό 380/2008 και τον Κανονισμό (ΕΕ) 1954/2017.

Η διάρκεια ισχύος της άδειας διαμονής για τους δικαιούχους που δεν έχουν κατοχυρώσει δικαίωμα μόνιμης διαμονής, σύμφωνα με τις διατάξεις των άρθρων 15 και 16 της Συμφωνίας Αποχώρησης, ορίζεται σε πέντε (5) έτη.

Η διάρκεια ισχύος της άδειας διαμονής που χορηγείται στους δικαιούχους και έχουν κατοχυρώσει δικαίωμα μόνιμης διαμονής στην Ελλάδα, σύμφωνα με τις διατάξεις των άρθρων 15 και 16 της Συμφωνίας Αποχώρησης, ορίζεται σε δέκα (10) έτη.

 Εμπρόσθια όψη της άδειας διαμονής  Οπίσθια όψη της άδειας διαμονής

Στην άδεια διαμονής υφίσταται ένδειξη για:

α) το δικαίωμα μόνιμης διαμονής (εφόσον υφίσταται),

β) την ιδιότητα του ως μέλος οικογένειας (εφόσον υφίσταται) και

γ) την πλήρη πρόσβαση στην αγορά εργασίας.

Για τη χορήγηση της άδειας διαμονής απαιτείται η διαδικασία δακτυλοσκόπησης.